susuyorum herşeye inat

susuyorum her şeye inat...

tüm yaşanmışlıklara..

hayata...

kendime inat...

susuyorum...


kim bozabilir içimdeki bu suskunluğumu?

kim doldurabilir?

kelimeler yetermi içimdeki bu boşluğu doldurmama?

harfler çözebilirmi içimdeki seni yazılara yansıtmaya?

yada mısralara dökebilirmiyim sensizliğin acısını?

konuşturabilir mi beni yazılar?

ben anlattıkça anlayabilirmi cümleler?

.............

gittin;

geride kalanlara bir ölü emanet ettin...

sorularım,suskunluğum ve ben tek başınayım şimdi..

sen gittiğinden beri...

içimdeki hayalini yaşatıyorum kendimle..

bazen aldatıyorum onu

içimdeki suskunluğumla...

bazen de suskunluğumu aldatıyorum...

beni çok seven yalnızlığımla !

paylaşıyorum seni onlarla sen bilmeden!

öyle bir şeyki bu sensizlik

dokunmaya bile kıyamıyorum…


artık dönsen bile ne fayda!

Doldurabilirmisin bıraktığın boşluğundaki yerini?


Gücün yetermi sanıyorsun benden almaya hayalini?

konuşturabilirmisin? Lal olup susan şu dilimi?..

bozabilirmisin içimdeki şu sessizliğimi?

Cevabı olabilirmisin?

İçimde biriken sorularıma?


Ve sen;

dayanabilirmisin SUSKUNLUĞUMA???



( hiç sanmıyorum)



Çünki;

Ben sensizliği sevdim

Sensizlikte bulduğum seni...

Hayalini...

Hayalinle, bütünleşen düşlerimi...



Kimse dokunmasın istiyorum...

Kimse bilmesin...

Duymasın...

Kimse farkında olmasın benliğimin...



Şimdi sensizliği;

Topluyorum olmuyor...

Bölüyorum olmuyor...

Çıkarıyorum, çıkmıyorsun... kahretsin !

Bilinmeyen bir denklemsin

Çözülmezsin biliyorum...


Biliyorum...

Bu bendeki ikili delilik

Ama yinede seni........!